Τα πρωτόζωα παράσιτα στον άνθρωπο είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες των λοιμώξεων από πρωτόζωα (ή πρωτόζωα). Αυτές οι ασθένειες είναι μεταδοτικές, απειλώντας σοβαρές επιπλοκές και συνέπειες. Επομένως, η πρωτόζωη απαιτεί έγκαιρη διάγνωση, ακριβή εντοπισμό του παθογόνου και σωστή θεραπεία.
Τι είναι τα πρωτόζωα παράσιτα
Αυτή είναι μια ομάδα μονοκύτταρων μικροοργανισμών που δεν είναι σε θέση να παράγουν ανεξάρτητα θρεπτικά συστατικά. Στη διαδικασία της ζωής χρησιμοποιούν άλλα πλάσματα, προκαλώντας τους σοβαρές ασθένειες. Τα πιο κοινά ανθρώπινα πρωτόζωα παράσιτα αναφέρονται παρακάτω:
- flagella - giardia, leishmania, trichomonas, trypanosoma;
- sarcodal - δυσεντερική αμοιβάδα?
- βλεφαρίδες - bursaria, balantidia;
- σπορόζωα - πλασμώδιο ελονοσίας, κοκκίδια, πιροπλάσματα.
Τρυπανόσωμα
Το απλούστερο παράσιτο του οποίου ο κύκλος ζωής λαμβάνει χώρα στο σώμα οπληφόρων (αντλόπες) ή μολυσμένου ατόμου. Φορείς είναι οι μύγες τσε-τσε, οι οποίες, όταν τσιμπηθούν από ένα άτομο, εγχέουν σάλιο με πρωτόζωα στο δέρμα του.
Σε μια σημείωση!
Για την ανάπτυξη της νόσου (αφρικανική τρυπανοσωμίαση ή ασθένεια του ύπνου) είναι απαραίτητη η εισαγωγή περίπου 400 τρυπανοσωμάτων. Με ένα δάγκωμα μύγας τσε-τσε, πέφτουν έως και μισό εκατομμύριο άτομα του παρασίτου.
Χαρακτηριστικά παρασιτισμού και ασθένειας:
- Τα τρυπανοσώματα αρχικά κυκλοφορούν στην κυκλοφορία του αίματος ενός μολυσμένου ατόμου, προκαλώντας τρυπανίδες στο δέρμα (πρήξιμο προσώπου, βλέφαρα), πυρετό με θερμοκρασία έως 40°C, πρησμένους λεμφαδένες.
- τότε τα μονοκύτταρα παράσιτα μεταναστεύουν στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, προκαλώντας υπνηλία, ιριδοκυκλίτιδα, χρόνια κόπωση, λήθαργο, διαταραχή της ομιλίας, συντονισμού.
- η προχωρημένη μορφή της τρυπανοσωμίασης χαρακτηρίζεται από σπασμούς των άκρων, επιληπτικές κρίσεις, νευρική και σωματική εξάντληση, αναπνευστική παράλυση, κώμα και θάνατο.
Για τη διάγνωση της τρυπανοσωμίασης χρησιμοποιούνται το τεστ Romanovsky-Giemsa, η αντίδραση ανοσοφθορισμού, η ενζυμική ανοσοδοκιμασία (ELISA), η παρακέντηση των λεμφαδένων. Η επιβεβαίωση της διάγνωσης πραγματοποιείται συχνά με την εισαγωγή του αίματος ενός άρρωστου σε χοίρους εργαστηρίου. Η θεραπεία της ασθένειας του ύπνου περιλαμβάνει τη λήψη ειδικών φαρμάκων. Ελλείψει θεραπείας με υψηλό βαθμό πιθανότητας, είναι δυνατή μια θανατηφόρα έκβαση του ασθενούς.
λάμπλια
Τα μικροσκοπικά πρωτόζωα (συνώνυμα - giardia ή giardia) με τέσσερα ζεύγη μαστιγίων είναι παράσιτα πλήρους κύκλου στο ανθρώπινο σώμα. Κάτω από ορισμένες συνθήκες προκαλούν τη νόσο γιαρδίαση. Τα Giardia συνδέονται με το τοίχωμα του λεπτού εντέρου με ένα μεγάλο κορόιδο, συχνά εγκαθίστανται στους αγωγούς του ήπατος, της χοληδόχου κύστης και άλλων εσωτερικών οργάνων.
Σε μια σημείωση!
Η μόλυνση από πρωτόζωα συμβαίνει με τροφή, νερό, σε ανθυγιεινές συνθήκες. Οι κύστεις Giardia με έμβρυα παραμένουν επεμβατικές στο περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα (έως 3 μήνες σε γλυκό νερό, έως 4 μήνες σε λύματα). Η διάγνωση των πρωτόζωων πραγματοποιείται με μικροσκόπηση κύστεων και ενηλίκων σε κόπρανα, αίμα, ανίχνευση αντισωμάτων στη μελέτη ELISA.
Λεϊσμανία
Αυτά τα μαστιγωμένα πρωτόζωα προκαλούν τη νόσο λεϊσμανίαση, η οποία είναι κοινή σε τροπικές και υποτροπικές χώρες. Η μόλυνση εμφανίζεται με μεταδοτικό τρόπο - όταν τσιμπηθεί με σάλιο από έντομα που ρουφούν το αίμα, ζώα (σκύλοι, σκίουροι). Τα κουνούπια, τα κουνούπια, οι μύγες, τα τσιμπούρια μπορεί να είναι φορείς. Υπάρχουν δύο τύποι λεϊσμανίασης στον άνθρωπο:
- δέρμα και βλεννογονοδερματική μορφή (έλκος pendinskaya) - η λεϊσμανία ζει και πολλαπλασιάζεται στο ανθρώπινο δέρμα, προκαλώντας φλεγμονή, οίδημα, εξέλκωση, τροφικά έλκη, βλάβη της αναπνευστικής οδού.
- σπλαχνική μορφή - οι λεϊσμανίες εγκαθίστανται σε εσωτερικά όργανα (σπλήνας, συκώτι, πνεύμονες, καρδιά).
Χαρακτηριστικό σημάδι της δερματικής λεϊσμανίασης είναι ο σχηματισμός καφέ οζιδίων (λεϊσμανιώματα) στο σημείο των τσιμπημάτων εντόμων. Στη συνέχεια αντικαθίστανται από στρογγυλά, δύσκολα επουλωθέντα έλκη με πυώδες εξίδρωμα. Η ασθένεια επιμένει για 1-2 χρόνια, αφήνοντας σημάδια στο δέρμα. Στη σπλαχνική μορφή, η λεϊσμανίαση προκαλεί δυσλειτουργία των επινεφριδίων, των νεφρών, του ήπατος και της σπλήνας. Κατά τη διάγνωση της λεϊσμανίας, εντοπίζονται στο μυελό των οστών, στους λεμφαδένες, στο δέρμα απόξεσης και στο αίμα.
Σε μια σημείωση!
Η θεραπεία της λεϊσμανίασης περιλαμβάνει μέτρα καραντίνας, απομόνωση ασθενών και φαρμακευτική αγωγή.
Τριχομονάς
Αυτά είναι τα απλούστερα παράσιτα του ανθρώπινου εσωτερικού περιβάλλοντος, τα οποία μεταδίδονται σεξουαλικά, μέσω οικιακής επαφής ή ως αποτέλεσμα λοίμωξης από τη μητέρα στο παιδί. Υπάρχουν στοματικές, εντερικές και ουρογεννητικές ποικιλίες του Trichomonas. Τα πρωτόζωα είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες της τριχομονάσης/τριχομονάσης. Η ουρογεννητική τριχομονίαση του ουρογεννητικού συστήματος είναι ευρέως διαδεδομένη. Η χρόνια μορφή της νόσου απειλεί με ανικανότητα και επίμονη υπογονιμότητα. Χαρακτηριστικά του παρασιτισμού του Trichomonas:
- μέγεθος σώματος - έως 18 μικρά, κινείται γρήγορα λόγω κινητών μαστιγίων.
- ανθεκτικό στα φάρμακα, καθορίζοντας τη χρόνια πορεία της τριχομονάσης.
- πεθαίνουν γρήγορα στο περιβάλλον, στον αέρα, κάτω από τις άμεσες ακτίνες του ήλιου.
- παραμονή για πολύ σε βρεγμένα πετσέτες, σφουγγάρια, πετσέτες, πιάτα σαπουνιού.
- συχνή μόλυνση κατά τη σεξουαλική επαφή κολπικού, στοματικού-κολπικού τύπου.
- Οι τριχομονάδες συμβάλλουν στην ανάπτυξη καντιντίασης, αιδοιοειδίτιδας, χλαμυδίων, γονόρροιας, κυστίτιδας.
Η διάγνωση της τριχομονάσης περιλαμβάνει την ανίχνευση του Trichomonas σε επιχρίσματα από τα γεννητικά όργανα. Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων, θεραπεία με αντισηπτικά. Η θεραπεία πραγματοποιείται και στους δύο συντρόφους για την αποφυγή υποτροπών. Η πρόληψη της ουρογεννητικής τριχομονίασης περιλαμβάνει μέτρα που συνιστώνται για όλα τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.
δυσεντερική αμοιβάδα
Αυτός ο μικροοργανισμός σαρκοειδούς είναι ένα παράσιτο που προκαλεί επικίνδυνες ασθένειες στον άνθρωπο. Υπάρχουν δύο μορφές αμοιβάδας δυσεντερίας - η εντερική και η εξωεντερική (ηπατική ή πνευμονική). Η ασθένεια ξεκινά 7-10 ημέρες μετά τη μόλυνση με συμπτώματα - αιματηρή διάρροια, πυρετός, έμετος.
Εάν δεν αντιμετωπιστεί, αναπτύσσονται οι συνέπειες της αμοιβάδας - αφυδάτωση, εξάντληση, αδυναμία, εσωτερική αιμορραγία, ηπατικό απόστημα. Η μόλυνση εμφανίζεται συχνότερα μέσω της στοματικής-κοπράνων οδού. Φορείς κύστεων αμοιβάδας μπορεί να είναι έντομα - μύγες, μύγες. Κατά τη διάγνωση, ιστικές μορφές πρωτόζωων βρίσκονται στα κόπρανα. Η θεραπεία της αμοιβάδας είναι στατική, με τη χρήση αντιβιοτικών.
Πλασμώδιο ελονοσίας
Εκπρόσωπος των απλούστερων σπορόζωων, του αιτιολογικού παράγοντα μιας επικίνδυνης ασθένειας - της ελονοσίας. Το ανθρώπινο σώμα χρησιμεύει ως θερμοκοιτίδα όπου λαμβάνει χώρα ο κύκλος ζωής του παρασίτου. Χαρακτηριστικά του παρασιτισμού:
- Η μόλυνση με σποροζωίδια του πλασμωδίου εμφανίζεται όταν τσιμπηθεί από ελονοσιακό κουνούπι.
- Τα σποροζωίδια εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος με το σάλιο ενός μολυσμένου εντόμου.
- τα σποροζωίδια εγκαθίστανται στο ήπαρ, διεισδύουν στα κύτταρά του (ηπατοκύτταρα).
- Εδώ οι μεροζωίτες σχηματίζονται με μιτωτική αντιγραφή.
- Όταν τα ηπατοκύτταρα καταστρέφονται, οι μεροζωίτες διεισδύουν στα ερυθροκύτταρα.
- από μεροζωίτες ως αποτέλεσμα του σεξουαλικού κύκλου, σχηματίζονται γαμετοκύτταρα.
- ένα κουνούπι μολύνεται με γαμετοκύτταρα όταν τσιμπηθεί από μολυσμένο άτομο.
- Στο σώμα ενός κουνουπιού, τα γαμετοκύτταρα περνούν σε ωοκύστεις και στη συνέχεια σε σποροζωίδια.
- ένα κουνούπι μολύνει ένα υγιές άτομο και ο κύκλος επαναλαμβάνεται.
Η καταστροφή των ερυθροκυττάρων και η απελευθέρωση γαμετοκυττάρων στην κυκλοφορία του αίματος συνοδεύεται στον άνθρωπο από πυρετό, έμετο, αναιμία, σπασμούς και πόνο στις αρθρώσεις. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ο κίνδυνος θανάτου αυξάνεται. Η ελονοσία συχνά παίρνει έναν υποτροπιάζοντα χαρακτήρα με φάσεις έξαρσης και ανάπαυσης. Διαφορετικά πρωτόζωα προκαλούν τροπική ελονοσία, τριήμερη και τετραήμερη. Ο κύριος θεραπευτικός και διαγνωστικός παράγοντας είναι η κινίνη - φυσική από κιγχόνα ή τεχνητά συντιθέμενη.
Infusoria balantidia coli
Αυτός ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου balantidia (ή εγχυτική δυσεντερία) ζει στο παχύ έντερο, προκαλώντας αιμορραγικά έλκη στα τοιχώματά του. Η μόλυνση με πρωτόζωα συμβαίνει από οικόσιτα ζώα, κυρίως ο φορέας είναι ένας χοίρος. Χαρακτηριστικά της ανατομίας και του παρασιτισμού:
- το σώμα του balantidia είναι ωοειδές με ένα πυκνό, ισχυρό κέλυφος (πελίκι).
- στην επιφάνεια υπάρχουν πολλές βλεφαρίδες που χρησιμεύουν για κίνηση.
- η σεξουαλική μορφή του παρασίτου είναι απαραίτητη για την αναπαραγωγή με απλή σχάση.
- η άφυλη μορφή (κύστεις) εισέρχεται στο περιβάλλον με κόπρανα.
- Η οδός μόλυνσης του ανθρώπου με κύστεις είναι στοματική-κοπράνων.
Η επανεγκατάσταση των πρωτόζωων στα έντερα συνοδεύεται στον άνθρωπο από πονοκέφαλο, έμετο και δυσπεψία. Το οξύ στάδιο της βαλαντιδίασης εκδηλώνεται με πυρετώδη κατάσταση, σημεία σοβαρής δηλητηρίασης, χαλαρά κόπρανα με θρόμβους αίματος. Ελλείψει έγκαιρης θεραπείας, είναι δυνατή μια θανατηφόρα έκβαση.
Toxoplasma gondii
Τα μικροσκοπικά πρωτόζωα σπορίων σε σχήμα ημισελήνου από την τάξη των κοκκιδίων είναι ευρέως διαδεδομένα στο περιβάλλον. Είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου - τοξοπλάσμωση. Σε υγιείς ανθρώπους, τα παράσιτα που καταπίνονται καταστρέφονται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Χαρακτηριστικά της νόσου που προκαλείται από πρωτόζωα παράσιτα στον άνθρωπο:
- συχνά η τοξοπλάσμωση είναι ασυμπτωματική, μετά την ανάκαμψη, αναπτύσσεται ανοσία.
- το παράσιτο επηρεάζει τα όργανα της όρασης, το αναπαραγωγικό, το νευρικό, το λεμφικό σύστημα, το ήπαρ, τον σπλήνα.
- κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η τοξοπλάσμωση προκαλεί σοβαρές συγγενείς παθολογίες στο έμβρυο ή τον θάνατό του.
- η οξεία μορφή προχωρά με σπασμούς, παράλυση, ηπατική υπερτροφία, καρδιακά προβλήματα.
- σε χρόνια πορεία, είναι πιθανές δυσλειτουργίες της καρδιάς, βλάβη στα όργανα της όρασης.
Οι κύριοι ξενιστές των πρωτόζωων είναι τα αιλουροειδή. Στο σώμα τους σχηματίζονται τεράστιες αποικίες Toxoplasma από ωοκύστεις. Οι άνθρωποι είναι ενδιάμεσοι ξενιστές, μολύνονται με διατροφικό, επαφή-οικιακό ή στοματικό-κοπράνων.